SKY ERCiYES 2018 -60K -

SKY Erciyes 60K – http://skyerciyes.com/
07 Temmuz 2018 – Erciyes Ski Resort / Kayseri
Yazan Run.Bo: Savaş Lütfi

Gökyüzünde Kısa Bir Gezinti

Erciyes Sky Trail Ultra 64K, 2200-2600 metre yükseklikte, 3000 metre irtifa kazanımıyla icra edilen bir yarış. 2000 metre üzerinde koşulduğu için Sky Run olarak adlandırılmakta.

Bugüne kadar bu yükseklikte bir koşu yapmamıştım ve ilk tecrübem olacağı için nelerle karşılaşacağımı bilmiyordum. Az çok önceki raporlardan ve organizasyonun internet sitesinden Akut Dağ Hastalığı (ADH) yüksek irtifada oksijen yetersizliği nedeniyle oluşan rahatsızlık hakkında bilgi edinmiştim. ADH’ye yakalanmamak için alınabilecek temel önlem olarak birkaç gün önceden kademeli olarak yükseğe çıkıp uyum sağlamak gerekmekte fakat bir çoğumuz çalıştığı için son gün gelebiliyor. Ben de Cuma günü gelerek uyum sağlamaya çalıştım. Sabahın ilk saatlerinde hafif kulak çınlaması başladı ve gece saat ondan sonra katlanılması zor bir baş ağrısına dönüştüö gece yarısında da mide bulantısı başladı; gece saat 2’de yatakta “Allah’ım artık uyuyayım, uyuyabilirsem bu acılar son bulur” diye kıvranırken, sızmışım. Sabah 5’te kalktığımda baş ağrısı devam ediyordu, tek umudum koşmaya başlayınca her şeyin değişmesi idi…

IMG-20180707-WA0005 Başlama saati olan 6’dan on dakika önce diğer koşucular ile yerimi almıştım. 27 kişi start aldı. Ben ve Aylin hocam ilk grubun hemen arkasından tepeye doğru koşmaya başladık. Beklediğim mucize gerçekleşmeye başlamıştı, koşmaya başladıkça ağrım azaldı ve geldiği gibi uçup gitti. İlk kontrol noktasına ulaşmak için 13K ve yaklaşık olarak 830 metrelik tırmanış yaptık. Gayet koşulabilir ve rahat bir parkurdu, buraya kadar her şey rahat geçmişti. İlk kontrol noktası Peri Kartın’da su ikmali ve biraz limon, hadi bakalım yola devam.

60k2 İkinci kontrol noktası olan Sarı Göl’e 11,3K yol ve 600 metrelik tırmanış yapacaktık. Bu parkur daha çok kayalık, gevşek zemin ve dik iniş çıkışlardan oluşmakta, anlayacağınız zorlu bir bölümdü. Bu yarışta daha önce hiç kullanmadığım tozluklarımı takmakla çok isabetli bir karar verdiğimi burada anlamaya başladım, yarışın sonuna kadar ayakkabımın içine ne toprak ne de taş girdi. Burada koşacaklara şiddetle tavsiye olunur. Bu koşuda en çok zevk aldığım yerlerden biri de 25K koşan dostlarla karşılaşmamdı. 25K birincisi Ahmet Arslan’ı şiir gibi koşarken seyretmek ayrı bir zevkti. Alper ve Elena ile selamlaştık. Ekibimden öncü Selman’la hemen bir Team Run.Bo selfisi çekildik. Arkadan Ersavaş uçarak geldi. BiKoşuAdana ekibinden Dilem ve Bike’yle de selamlaşıp, birbirimizi gaza getirerek yola devam ettik.

Burada bir dip not düşmek istiyorum; 25K koşucularından genç bir arkadaş elinde telefon, bir tarafı uçurum olan dar patikayı video kaydı çekerek “arkadaşlar size burayı göstermek istiyorum, organizasyonun bizi nasıl bir yerde koşturduğunu, böyle bir parkur mu olur” diye organizasyona ver yansın ediyordu. Bu asfalt değil patika yarışı, ve bir de ilave olarak sky’ı var yani dağda, irtifada geçiyor. Bu ayrıntıları kaçırmamak lazım ve kimse bizi burada bulunmak için zorlamıyor. Yaşayacağımız bütün sıkıntılara kendimiz gönüllü olduk, bu bilinçte olursak muhtemelen daha çok zevk alabiliriz.

İkinci kontrol noktası Sarı Göl’ün kenarında güzel bir manzaraya sahipti, vakit olsa da etrafı biraz seyredebilseydim ama nerede?? Aylin hocamın “haydi Savaş hazır mısın” sesiyle gerçek dünyaya dönüş 🙂

Üçüncü kontrol noktası Kızık’a varmak için 14,3K yol, 435m tırmanış ve 969m iniş yapacaktık. Kayaların ve “Geven” adlı dikenimsi bitkilerin izin verdiği her yerde koşmaya çalışarak ilerlemeye çalışıyorduk. Bu parkurun bonusu yaylada karşılaştığımız yürüklerin bize ikram ettikleri buz gibi ayranları oldu (Editör notu: Organizasyon yörüklerden ayran içilmesini yarış brifinginde bütün koşuculara önerdi :)). Buradan bir kere daha kendilerine minnetlerimi ifade etmek isterim. Üçüncü istasyona yaklaşırken son inişte taşlar bilye büyüklüğünde idi, ayakta duramayıp burada bolca yuvarlandık 🙂 Kızık’ta ilk yaptığımız iş ayağımıza batan dikenleri temizlemek oldu, daha sonra beslenme.

c2a9iancorless-com_skyerciyes-09856 Dördüncü istasyon Gereme’ye 6,9K yol, 234m tırmanış ve 261m iniş yaparak kolayca gideceğimi sanmıştım. Büyük yanılgı :/ Sıcak o kadar etkiledi ki çoğu kısmı koşulabilecek olduğu halde yürüdük. Polat’ın güzel karşılamasıyla kendimize geldik, su takviyesi hafif beslenme ve durmak yok yola devam.

Beşinci istasyon Zambık. 6,5K, 484m tırmanarak varacaktık, yarıştan önceki günkü rüzgara aldanarak güneşi önemsememiştim. Vücudumun açıkta olan her yeri patlıcan gibi kızarmıştı, güneş kremi sürmediğim için kendi kendime kızdım. Allah’tan su ihtiyacı için fazladan su kabı almıştım, su sıkıntısı çekmedim, bu da tesellim oldu. Zambık istasyonunda iyice acıktığımı hissettiğim için fazladan peynir ve bisküvi yedim ve 10dk dinlendik. Aylin Hoca önde ben arkada herkesin bahsettiği meşhur yarlara doğru yola çıktık.

Bitişe ulaşmak için önümüzde kalan son 12,2K yol, 471m tırmanış ve 409m iniş. Her şey bitti derken aslında yeni başlıyormuş. Ardı arkası kesilmeyen yarlar, in ve çık söylemesi kolay! Zemin toprak ve çok yumuşak olduğu için sürekli kayıyor ve sabit sandığınız kayalar kopup gidiyor. Böyle bir zeminde inmesi ayrı bir dert çıkması ayrı bir dert. İnmek ve çıkmak için her türlü varyasyonu deniyorsunuz. Yılmak yok, her birini sabırla geçtik. Bazı işaret direkleri devrildiği için yönümüzü bulmakta sıkıntı yaşadığımız anlarda saatime yüklediğim harita işimizi kolaylaştırdı. Kafamızda son 5K’yı yaldır yaldır koşmak vardı ama parkurun buna müsaade etmeyeceğini fazla geçmeden anladık. Koşabildiğimiz sadece son 2,5K’sı oldu. O kısım da betondan beter sertleşmiş taş yol :/ Her neyse bitişte bizi bekleyen dostların yanına sağ ve salim olarak 11 saat 27 dakikada Aylin’le gelmiştik.

60k5 Yarış hakkındaki genel düşüncelerim; organizasyonda ve istasyonlarda çalışan arkadaşlar gayet başarılı, çok yardımsever ve şevkli idiler. Hepsine ayrı ayrı teşekkür ederim. Parkur hakkındaki düşüncelerim; tam bir elit atlet parkuru, zorluk derecesi yüksek bir parkur. Başından sonuna kadar koşmak istiyorsanız sıkı çalışmanız lazım. Topraktan yapılmış madalyaya da bayıldım. Sırf bunun için bile bir daha gelinir.