Tübingen Nikolaus Koşusu, 21K
http://www.nikolauslauf-tuebingen.de/
Tübingen, Stuttgart, Almanya
6.Aralık.2015

Geleneksel hale gelmiş olan Tübingen Yarı Maratonu, 40 yıldır koşulan ve Almanya’da bilinen ve koşucular arasında oldukça popüler bir yarıştır. Tübingen Yarı Maratonu‘nda geçen yıl da yarışmak istemiştim, ama hastalıktan dolayı katılamamıştım.
Toplam 3000 katılımcı ile sınırlı bir yarı maraton yarışıdır, kayıtlar da 22.09.2015 itibariyle açılmıştı. Kayıt olmak için epey az zaman vardı, elimi çabuk tutmam gerekliydi.

“Bi ara yaparım“ derken, organizasyondan Ekim sonunda aniden bir mail geldi, kayıtlar dolmuştu! “Haydaa, ne çabuk?!“ Bir hayli üzüldüm, ancak yapılacak birşey yoktu… Sonraki günlerde güzel bir tesadüfle mutlu sona ulaşacaktım. Bu yarışın bir özelligi, mevcut kaydını başka birisine aktarma imkanı olmasıdır. Sağolsun, ofisdeki bir arkadaşın abisi yerini bana önerdi, ben de seve seve kabul ettim.

Gerçi yarışa 2-3 hafta kalmıştı, işin kötüsü kendimi bu oldukça zorlu yarışa hiç ama hiç de hazır hissetmiyordum. Yarıştan önce 3 defa 10-15 km’lik koşu antremanı yapıp kendimi az da olsa hazırlayabildim

Parkur kabaca 2 turdan oluşuyor ve epeyce zorlu bir parkur. Ağırlıklı orman içinden giden (75%-80%), sadece 8,5 kilometresi asfalt bir parkur. Tamam, inişi de var, ama çıkışları inanılmaz zorlu ve üstelik uzun. Acemi biri için uygun bir yarış değil asla. Katılımcıların çoğu zaten tecrübeli ve oldukça fit koşucular. Parkur toplam 21,0975 km den oluşuyor, maksimum çıkacağımız yükseklik ise 465 m. Şimdiye kadar trail parkur koşu tecrübem hiç yok idi, bu yarış ise yarı trail – yarı street run arası bir koşu olacaktı…

Çoğunluğu ormandan geçen bu parkur bu yönde benim için bir ilk tecrübe olacaktı. Hava açısından da şanslıydım. Hava soğuktu, ama gökyüzünde tek bir tane bulut yoktu. Bundan daha iyisi olamazdı. Yarış günü öncesi yağmur da yağmamıştı. Bundan dolay ormandan geçen patikalar kuruydu.

Gelelim yarışa… Başlangıç noktasi üç ayrı bloğa ayrılmıstı. Birinci blokta 1:40’in altında koşmayı hedefleyenler yer almıştı. Ben ikinci blokta start aldım. Saat 10 civarı birinci blok harekete geçti. 3 dakika sonra da biz, ikinci grup.

Yarışın ilk bölümünde önce bayır aşağıya koştuk, yaklaşık bir kilometre sonra da ormana girdik. Burada havanın soğuduğunu fark ettim, yine de soğuk beni çok fazla rahatsız etmedi.Parkurun bana neler getireceğini tam olarak kestiremiyordum. Ondan dolayı gaz verebildigim yerde gaz vermeliyim diye düşündüm kendi kendime, bakalım parkurun ilerleyen km’lerinde neler olacaktı. 🙂

İlk ve en zorlu çıkışa kadar pace’im 4:30/km ile epey hızlıydı.İlk zorlu çıkış şimdilik sorun değildi, ama belli ki 2’nci turda canımı feci şekilde yakacaktı. İlk 12 km‘yi ortalama 4:40 dk/km koştum, ta ki uzun bir inişin ardından tekrar bir uzun çıkışa gelinceye kadar, sonra yavaş yavaş pilimin bitmek üzere olduğunu anladım! Hemen enerji jel takviyesi yaptım ama galiba biraz geç olmuştu!
Gittikçe yavaşladığımı, hiç gücümün kalmadığını hissettim.

15. km’den sonra tekrar o dehşet rampa çıktı karşıma, nerdeyse durmak üzereydim, tempom iyice düşmüştü. Ama yürümek asla bir seçenek olamazdı! Bu kabusu geride bıraktıktan sonra, bu yarışa neden katıldığımı sorgulamaya başladım. Neyse ki, ara ara kendimi toparlamaya çalıştım, çoğu bitti azı kaldı diye , tekrar konsantre olup kendimi motive ettim. 19 km’den sonra ormandan çıktım, aynı zamanda artık çıkışların bittiğini ve düzlükte olduğumu da biliyordum.

Artık son 2 km’deydim, hava mis gibi güneşli, o kadar ki güneş gözlüğümle koşuyorum, yol kenarında birçok seyirci görüyorum, hemen derin bir “oh” çektim ve keyfim yerine geldi, finişi kucaklamaya az kalmıştı. Yarışın en keyifli yeri idi bu son km’ler… Hatta ara ara yol kenarındaki fotoğrafçılara bile poz vermeye başlamıştım.

Bu zorlu yarış sonrasında finişten geçebilmek bana ayrı bir mutluluk verdi. Bu mutluluğun üzerine, bitiş zamanını gördükten sonra bir o kadar da gurur hissi eklendi. Tübingen yarı maratonu, benim için o kadar zor geçmiş olmasına rağmen, 1:45 ile bitirmiş ve 777’inci olmuştum.

Orman parkurunda kosmayi sevenler icin, Tübingen koşusunu özellikle tavsiye ederim.

Hakan Ceylan