Kaçkar Ultra 2018 – http://www.ultrakackar.com/ 15 Eylül 2018, Çinçiva Köprüsü-Şenyuva Rize Katılan Run.BO’lar:  Aylin, Bike, Ersavaş, Savaş, Selman (46K)

Başlarken: Sevgili okur. Raporunu en çok yazdığımız yarış Kaçkar Ultra. Bu sefer bu coğrafya ile ilk kez tanışan Run.Bo Savaş’a teslim ettik kalemi. Bizi zaten biliyorsunuz, Kaçkar aşığıyız… Yoğun Arap ilgisine, yaylalardaki yapılaşmaya, Yeşil Yol çalışmalarına rağmen hala müthiş bir coğrafya Doğu Karadeniz, Fırtına Vadisi… Hep diyoruz, yine diyelim. Türkiye’nin Alpler’i buralar. Kemal Kukul abimizin CCC’deki kürsü başarısını alkışlarken, eline mikrofonu aldı ve aynen de şöyle dedi. “UTMB parkurlarını koşmayı planlayanlar öncelikle bu coğrafyalarda tecrübe kazanmalılar.” Kendisi bu coğrafyanın insanı olarak söylüyorsa, kulak vermeli…

Bu yıl Kaçkar Ultra’nın 4.’sü organize edildi, kesinlikle her yıl olumlu yönde ilerleme oluyor Kaçkar Ultra’da.. Elena ile Alper, Cumhur’un da desteğiyle birlikte çok minik bütçe ve bölgenin getirdiği fiziki ve beşeri zorluklarla nerdeyse 2 kişilik dev bir kadro ile gerçekleştiriyorlar bu organizasyonu, kolay iş değil fakat inadına her yıl daha iyisini yapıyorlar. Bizlere de katılmak ve alkışlamak düşüyor… Şimdi sözü Savaş’a verelim…

Bir MASAL GİBİ… (BEKLEDİM SENİ..) Zor bir coğrafyada rüya gibi bir yarış. Nerden, nasıl başlasam bilemedim. Ekipçe Cuma sabahı ilk uçaklarla Trabzon’a doğru yola koyulduk. Trabzon’dan sonrası ulaşım hep bir macera imiş, bu yıl da pek farklı olmadı. Saatler öncesinde transferin yapılamayacağını öğrendik, kendi başımızın çaresine bakacaktık. Trabzon’a ilk varanlar Bike ve Ersavaş oldu, onları burun farkıyla bagajlarımızı beklerken kaçırdık. Arkalarından Pazar’a doğru HAVAŞ’la kovalamaca başladı. Pazar’dan hep beraber Çamlıhemşin minibüsüne bindik. İnerken bir kargaşa; herhâlde Karadeniz’in heyecanı bize de bulaştı, ne olduğunu anlayamadan minibüs gidiverdi, birbirimize “yahu parasını vermedik nereye gitti bu” diyerek arkasından şaşkın şaşkın bakakalarak.. Karadeniz bize kendi tarzıyla “hoş geldin” diyordu. Hazır Çamlıhemşin’deydik, önce acıkan karınları bölge lezzetleri ile kavuşturmalıydık. Run.Bo geleneği olarak, Yeşil Vadi’nin dere kenarındaki masalarından birine kuruluverdik… Ada Pansiyon buradan 7-8km idi, bir taksi ile kalacağımız ve aynı zamanda organizasyonun operasyon merkezi olan Ada Pansiyon’a geçtik. İlerleyen saatlerde Aylin, yol arkadaşıyla birlikte bize katıldı. (Yolculuk çok çetrefilli gibi görünse de, aynı uçakta mutlaka koşucu bir arkadaşa denk geliyor, bu macerayı bir yoldaşla paylaşmak Kaçkar Ultra’nın ruhunda olan birşey..)

Kayıt işlemleri, zorunlu malzeme kontrolleri yapıldıktan sonra yine acıktığımızı fark ettik! (Hazır bu coğrafyaya gelmişken, kuru fasulye, tereyağlı pilav, kavurmaya kaşık salla! Muhlamaya da ekmek ban!) Bu sefer istikamet Şenyuva’daki Cugal Kafe. Masalar kuruluyor, muhabbet koyulaşıyor, sürekli yiyip içiyoruz. Akşam bilgilendirme toplantısına kadar yiyoruz.. 😉

Şunu baştan belirtmek isterim ki, ekip bu bölgeye daha önceleri defalarca gelmiş ama ben ilk defa geliyorum. Tabiata âşık oldum. Bu yıl organizasyonun olduğu mekan aynı zamanda Kaçkar Fest’in de yapıldığı alan ve bence çok güzel bir yer, buradan Elena ve Alper’e sesleniyorum. Seneye de burada yapın, lütfen. (Editörün notu: Bu yıl çok sürpriz bir şekilde bir damla yağmur bile yemedik. Seneye yine şanslı olur muyuz bilinmez… Yağmur yağsaydı bu alanın keyfini bu şekilde çıkaramazdık sanki… Kaçkar Fest alanı çok güzel olmakla birlikte, açık alan oluşu sebebiyle havaya bağlı olarak sorun olabilir… Bu yıl keyfini çıkartıp, hakkını verdik ama o ayrı! Fakat Kaçkar bu, sürprizlere her zaman hazır ol!)

Kaçkar Fest Alanı: https://www.instagram.com/tv/Bn8z6COB0Gf/

Akşam makarna partisi, bilgilendirme toplantısı derken vakit bir hayli ilerledi. Ada’da kalmanın keyfi ile uzun masaya kurulduk, çaylar demlendi, dostlarımız Hakan Kerimoğlu ve Pelin Kazanç ile dostluklar derinleştirildi. Odalarımıza geri dönüp, çantalarımızı hazırlayıp, dinlenmeye geçtik.

Sürprizlerle dolu Kaçkar: https://www.instagram.com/tv/Bn80yPxhC82/

Sabah 05:30 alarmlar çalıyor, Ada Pansiyon erkenden gelip bize kallavi sofra kurmuş! Fakat yarış öncesi o saatte çok da bir şey yiyemedik, artık Pazar sabahı acısını çıkartacağız, bu sofranın hakkını vereceğiz… Saat 06:50 gibi yarış başlangıç noktası olan Çinçiva köprüsünün başındaydık. Ortam gayet kalabalık ve canlı. Arkadaşlarla selfieler çekiyoruz.. Yavaş yavaş ekipçe başlangıç noktasında yerimizi alıyoruz. Bu yıl parkur yine önce Zilkale’si koşulacak şekilde (geçen yıl tersi koşulmuştu) Palovit’e kadar nerdeyse düzlük olan parkurda daha hızlı başlayabilirdik. Yarış öncesi yaptığımız taktik sohbetinde Ersavaş, ben ve Selman elit koşucuların arkasında bu düzlükte yardırıp daha sonrasında duruma göre tempomuzu ayarlayacaktık. Aylin hocam her zaman ki yavaş başlayıp sonra çıkışlarda tecrübesini konuşturacaktı. Bike de arkadan süpürüp gelecekti.

Start verildikten sonra plana sadık kalarak hızlı bir çıkış yaptık. Öndeki ekibin hemen arkasından Zilkale’ye doğru, Ersavaş önde, hemen arkasında ben ve benim arkamda da Selman üçlüsü olarak koşmaya başladık. İlk kilometreler 5 pace’lerle nabzı hızlandırıp çabucak bir hayli ısındık. Selman 2K’dan sonra yanıma geldi ve öndeki ekibi göz mesafesinde takibe başladık. Eğim artıkça öndeki ekiple aramızda açılmalar başladı. Ersavaş önde, biz Selman’la iyi bir tempo yakaladık, taş yolda yaklaşık 40 dakika da meşhur Zilkale’ye (5,5K) geldik. İstasyonda suyumuzu içip hemen yola devam ettik. Bu arada etraftaki manzara soluğumuzu kesiyor doğrusu.

Yeni hedef Palovit şelalesi (12K); inişli çıkışlı taş yoldan tempomuzu düşürmeden devam ediyoruz. Ben etrafı seyrederken doğrusu nasıl gittiğimizi pek anlayamıyorum. Orman beni mest etmişti. Önümüzde İranlı koşucu Samaneh BEYRAMI BAHER var, onu yakalamak için biraz tempo yapıyoruz. Şelaleye kadar aramızdaki mesafeyi kapatıyoruz ama Palovit şelalesine gelip de selfie çekmemek olmaz diyince Samaneh gözden kayboluveriyor. Bu noktaya kadar 1 saat 15 dk’da gayet iyi bir tempoda geldik. Herhangi bir zorluk yaşamadık. İstasyonda suyumuzu tamamladık ve fazla da oyalanmadan bir sonraki istasyona devam dedik.

Hazindak Yaylasına (24K) doğru ilerlerken finiş süre hedefimizi belirledik, 5:30/6:00 saat arası tamamlarsak hedefi gerçekleştirmiş oluruz diye not düştük. Bu noktaya kadar da kendimizce iyi gelmiştik. Yaklaşık olarak üç dört kilometre sonra Selman’nın temposu düşmeye başladı, ben devam ettim ama hep göz ucuyla arkamı kolladığımda oradaydı. Tatlı bir eğimle tırmanıyorduk. Yol toprak ve stabilize karışımı ilerliyordu.

Parkuru yarıladık… https://www.instagram.com/tv/Bn81NtkhihO/

Ağaçlar, her yerden fışkıran gürül gürül akan sular, şelaleler, sonbahar renklerinin cümbüşü, 6 boyutlu ortamı burada tarif etmek kolay değil.. Hiçbir yarışta bu kadar su içmemiştim, bulduğum bütün akan sulardan birer ikişer bardak içtim. Benim için asıl sürprizlerden bir tanesi de orman içindeki Hazindak’a kadar giden parkurun patika olan kısmı. Antik taş patika yolu ile kendimi bir an sanki Yüzüklerin Efendisi filmindeki sahnelerden birinde zannettim.

Antik Patika: https://www.instagram.com/tv/Bn81l0ZhbDR/

Kendimden geçtim. Nasıl ilerlediğimi anlayamadım. İstasyonda suluklarım dolu olduğu için sadece iki dilim ekmek ve bir parça peynir atıştırıp yola devam ettim.

Bu istasyondan sonra Pokut’a kadar inişli çıkışlı bir yol bekliyor. O kadar su içince, bol bol ihtiyaç molası da vermek zorunda kalıyor insan.. 😉 Hedefim inişleri iyi kullanmaktı, mümkün olduğunca hızlı gitmeye çalıştım. Pokut’taki istasyon yaklaşık 31K’daydı. Buraya inişlerde koş, yokuşlarda yürü şeklinde geldim. Hele 30K-31K arasındaki böğürtlenler beni zorunlu olarak yürümeye mecbur bıraktı, yemekten koşamadım. Böğürtlenler bitti, bir de yaban mersini olsa da yesek diye içimden geçirdim ki, köşeyi dönünce kafamı kaldırdım ki, o da ne! Tam karşımda! Hemen ona da gömüldüm. Bugün ne istesem oluyor. Birkaç yüz metre ilerleyince istasyona geldim. Arkadaşlar “bu yiyecek olan son istasyon” dediklerinde bende yer kalmadı, yol boyu böğürtlenleri yedim cevabım ile gülüştük. Eksilen suyumu Elena’nın “bu noktadan sonra su bulamayabilirsiniz” hatırlatması ile tamamlama kararı alıp yola devam ettim.

Biraz orman içi patika yoldan gittikten sonra asıl sınavımızın başlayacağı noktaya geldim. 12K’lık yıpratıcı ve dik slalom iniş, yarış öncesi burayı artık 3 pace ile ineriz diye espriler yapıyorduk. Gerçekler acıymış. 😉 Ortalama 5,48 pace ile inebilmişim. Yaylaya çıkan minibüslerden dolayı yol biraz kalabalık, ayrıca iri taşlara dikkat etmek gerekiyor. İnişte o kadar çok iç organlarım sallandı ki bir ara kendilerine gelsinler diye durma ihtiyacı hissettim. İn in bir türlü bitmiyor, ufukta karşı yamaçtaki konaklar, Şenyuva’nın evleri ve en son Çinciva Köprüsü de görününce, içimden depar atmak geliyor, son 400 metreyi 4,08 pace ile geçmişim. Finişte Alper karşılıyor ve madalyamı bizzat boynuma takıyor. Artık rüyadan uyanma vakti gelmişti! Keşke parkur hiç bitmeseydi…

Yazan Run.Bo: Savaş

Hamiş: Değinmeden geçemeyeceğiz. Ödül töreninden sonra ateş başında horon teptik, yetmedi üzerine Mehmet bizi gitarıyla Karadeniz ezgileri ile mest etti. O kadar güzeldi ki… Bir bukle için insta tv’ye de bekleriz.

Eğlence zamanı… https://www.instagram.com/tv/Bn819UnBpSf/

RUNBO Sonuçlar – Kaçkar Ultra 46K Aylin 06:06:01 (Overall 20/64, Category 1/5) Bike 07:51:00 (Overall 42/64, Category 2/5) Ersavaş 05:32:01 (Overall 13/64, Category 3/19) Savaş 05:56:00 (Overall 17/64, Category 6/19) Selman 06:06:00 (Overall 19/64, Category 8/24)

YARIŞ DEĞERLENDİRMESİ

Konu	Subject	Puan	Notlar
Yarış Hakkında Yeterli Bilgilendirme	Race info	5
Fuar alanı	Expo	3
Drop Bag Organizasyonu	Drop Bag organisation	N/A	Kullanmadık. Otel yürüme mesafesinde idi.
Yarış Transferleri	Shuttle transfers	N/A	KullanAmadık.
Start Organizasyonu	Start organisation	4	Sorunsuz
Yönlendirme/ işaretleme	Navigation/ path signs	4
Parkur Manzarası ve Güzelliği	Running route view – technical	5
Yarış besin / Su ikramları	CP	4
Finisher Madalyası	Finisher medal	5	Ahşap, el emeği göz nuru..
Yarış T-Shirtü	Finisher t-shirt	4
Seyirci İlgisi	Local interest		N/A
Yarış Sonrası Hizmetler (Duş, masaj, yeme içme)	After race services	3
Yarış Fotoğraf Hizmeti	Photo services	5	Tşkler GoShots!
Ortalama Puan	Average	4.2/5
* Points are given based on international standards.

2015 yılı Yarış raporları:

KAÇKAR ULTRA TRAIL 2015

https://teamrunbo.com/2015/06/30/kackar-ultratrail-2015-gonullu/

2016 yılı Yarış raporu: https://teamrunbo.com/2016/10/12/kackar-ultra-maratonu-2016/

2017 yılı Yarış raporu: https://teamrunbo.com/2017/09/19/kackar-ultra-2017/